پست ثابت وبلاگ
حسین دوزگون، سید عظیمین مزاری یانیندا - 1360
hüseyn düzgün, seyid əzimin məzarı yanında - 1981
حسین دوزگون، سید عظیمین مزاری یانیندا - 1360
hüseyn düzgün, seyid əzimin məzarı yanında - 1981
35 ايل نئجه قالیبسان قارداش،
ائليندن، اوباندان، وطندن اوزاق؟
توفانلى آيلاردا، قانلی گۆنلرده،
دوغار- دوغمالاردان آلمادین سوراق!
35 ايل وطن كۆچهلريندن،
اسمهدى گيلاوار، قورومادى قان.
بيزه ديوان دوتدو ضحاك پادشالار،
آنالار قالمادی بيرچكلى، اينان!
تير 1360- باکی لوحهلرى
آنا قوجاغینا ساری گلرم،
گؤزلريندن آخان ياشی سيلرم.
يئنه قالخیب بيزه شعر اوخويارسان،
ظفرلريميزه باخیب گۆلرم.
وطنيمده سنه گۆل دوتاجاغام،
عُمرۆمۆ عُمرۆنه من قاتاجاغام.
مقدس آرزوموز چيچكلننده،
سنين ديزين اۆسته من ياتاجاغام.
آيریلیق بير كيچيك اؤلۆمدۆر، اينان!
ياخین آب حيات! دايانما سهراب!
صاباح ايكن قالخمیش خضرين كروانى،
وقت اؤتۆر، گئج اولور، يوبانما سهراب!
تير 1360- باکی لوحهلرى
قیریلدی زنجيرلر، شاهلار يیخیلدی،
وطنه گلمهديز، آغیر اوتوردوز!
من كيچيك اوغلوزون استقبالینا
آغلايا آغلايا آياغا دوردوز.
آرادان قالدیرین مانعهلرى،
تبريز رايحهلى گؤزۆمه باخین.
اؤنۆزده دايانماز نه سد، نه آراز،
آخین- آخین قالخین، جنوبا آخین! . .
تير 1360- باکی لوحهلرى
مدينه گولگونه
دؤننده مدينهم مكّهمه منيم،
روحالقدس كيمى سئوميشم سنى.
آنا رايحهسى قوينوندان گلير،
باغرینا باس منى، بوراخما منى.
تبريزين حشمتين، جاه و جلالین،
سنين جمالیندا قوى يادا سالیم.
گل بوراخ باشیمی ديزلرين اۆسته،
آنالیق عطرينى تنيندن آلیم.
اۆرهگيم آچیلیر سنى گؤرنده
منيم آرزوم، منيم قیزیل ديلگيم!
گۆنشلى وطنده بويا باشا چات،
عصرين گرهگى سن، منيم گرهگيم.
اوشاق باخچاسیندا شن- شن ياشاسن
سالخیم- سالخیم آچیل قیزیل گۆل كيمى.
گۆنش وجده گلسين گۆلۆشلريندن
قوى شاعر ديل آچسین بير بۆلبۆل كيمى.
حسین دوزگون در ميان متخصصان و دانشمندان مركز نسخ خطي جمهوري آذربايجان. در كنار ايشان ابولفضل حسيني «حسرت» (سمت راست استاد) و ابوالفضل علياف «الچيبيك» (سمت چپ استاد) ديده ميشوند. باكو- 1360
باكینین قلبينده دؤيۆنۆر، وورور،
انسانجيل سجيهم، سقلتيم منيم.
اوجالیر گؤيلره، قالخیر گۆنشه،
هيكله چئوريلميش شهرتيم منيم.
«بساط سلطنت» يانمیش اودلارا،
سومقايیت ايچيندن توستوسو قالخیر.
«گوشهى گلخنى» ايستهين بابام
عطيرلى باكیدان خزره باخیر.
شهر شكي- 1360 حسین دوزگون در منزل يكي از هنرمندان اين شهر
سمادان اۆزۆلر باریت قوخوسو،
قورد كؤكۆ كسيلسه انسان ايچينده.
سوهت اؤلكهسينده آزاد حيات سور،
قانادلان پيونئر دوشرگهسينده.
بخش ائديب سعادت سنه بو دُنيا،
داعوانى آجلیغی بيلميرسن نهدیر.
بو گؤزل حياتى بابان قوروبدور،
بالالارینادا سن اونو يئتير.
سن آچیق اۆرهكله عزيز قارداشیم،
منى قارشیلادین، عشق اولسون سنه!
عشق اولسون ساچاقلی گۆنشلى يوردا
آزادلیغی قوران بؤيۆك وطنه!
باکی، تير 1360- باكی لوحهلرى
قاباغیمی كسيب بيليرم منيم،
شیلتاق أللريوى آسیب بوينوما:
«- بابا نه گتيردين منه باكیدان؟»
دئيه، گلهجكسن «ياشار»، قوينوما.
دالینجا فیرلانیب مازالاق كيمى
«ائلدار»دا سؤزۆنۆ ائدهجك تكرار.
أللری اوزالدیب «وئر! وئر!» دئيهجك
آخی حله بير شئى بيلمهيير ائلدار.
در وقت تنفس هفتمين كنگرهي نويسندگان آذربايجان.
مرحومان: عزيز شريف، عباس زماناف، بالاش آذراوغلو و غلام محمدلي در كنار استاد ديده ميشوند.
باكو – 1360
در سالهای اخیر چند مراسم تجلیل در دانشگاهها و فرهنگسراها از خدمات علمی و فرهنگی استاد در سطح ملی و استانی برگزار شد و «برگزاری این مراسم تجلیل از ایشان تنها كاری کوچک است كه در مقابل ارجگذاری به خدمات علمی- فرهنگیشان صورت میپذیرد. بزرگان هر كشور و ملتی جزء میراث فرهنگی آن كشور محسوب میشوند. پس، بر همهی مها واجب است كه با تجلیل از این عزیزان به وظایفمان كه همانا حفظ این میراثهای گرانبهاست عمل نماییم." (مهندس امیر چهرهگشا، 1388: 83)