وقتی بشارتی نیست

 - 17-

 زندگي در عين حال، مخاطره‌آميز نيز هست. راهي براي عقب‌گرد و جبران تصميمات اشتباه نيست. مي‌توان رو به جلو رفت. مي‌توان تغيير مسير داد، اما نمي‌توان بازگشت. پس بايست هر گام را با مراقبت و آگاهي برداشت. هر گام، تو را به سوي گام‌هاي بعدي سوق مي‌دهد. به اين دليل در هر قدم، به هوشياري فراواني نياز هست. در هر قدم هر چند اشتباه، چيزي مي‌آموزي و تجربه‌اي كسب مي‌كني، تا قدم بعدي را درست برداري. انسان آن‌قدر بر زمين مي‌افتد تا راه رفتن صحيح را بياموزد. به همين دليل مي‌گويند:«بايد سرش به سنگ بخورد». لجبازي و يكدندگي، راه رفتن را به تأخير مي‌اندازد. ولي نمي‌توان از آن صرف نظر كرد. انسان نمي‌تواند هميشه در جا بزند. حتي اگر به اندازه‌ي يك ارزن باشد، باز قدمي بر خواهد داشت. زيرا كه خاصيت زندگي، جريان و حركت به سمت تعالي است.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید