وقتی بشارتی نیست

- 4-

 انسان زمانی نجات پیدا می‌كند كه بهانه جویی را كنار بگذارد و با خودش صادق باشد. در آن زمان، مسؤولیت‌پذیر می‌شود و در نتیجه همّت و اراده‌اش را به كار می‌گیرد. تمامی امكانات، در انسان هست، اما از آن استفاده‌ای نمی‌كند. زیرا كه بهانه می‌آورد. خودشناسی، شناخت این توانایی‌هاست: توانایی‌هایی كه تو را به منبع و مبدأ می‌رساند. به این دلیل گفته‌اند خودشناسی مقدمه‌ی خداشناسی است. زیرا كه انسان از درون خویش امكان رسیدن دارد، زیرا كه وسایل مورد نیاز برای سفر را نیز در درون خویش دارد. قابلیت‌ها و توانایی‌های انسان برای خودش ناشناخته است. او در این سفر به آن توانایی‌ها نیاز دارد و بدون رشد و شكوفایی آن توانایی‌ها، سفر ناممكن خواهد بود.   

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید